Cyfrowy Dolny Śląsk

Pogrzeb naszego Przyjaciela Kazimierza Janika odbędzie się w piątek 29 lipca 2022 roku o godzinie 12.00 w kościele pw. Św. Bonifacego w Zgorzelcu (ul. Emilii Plater). Po mszy kondukt żałobny przejdzie na cmentarz komunalny w Zgorzelcu.

Otrzymaliśmy smutną wiadomość, że 23 lipca zmarł Kazimierz Janik. Samorządowiec, miłośnik Dolnego Śląska i lider ziemi zgorzeleckiej. Był jednym z najdłużej urzędujących wójtów Dolnego Śląska.

Kazimierz miał nietypowy, jak na samorządowców III Rzeczpospolitej, rodowód polityczny. Nie miał opozycyjnej, solidarnościowej przeszłości. Wywodził się z lewicy. Początkowo pracował w swoim zawodzie jako inżynier rolnictwa. W roku 1971 rozpoczął pracę w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w Pisarzowicach (gmina Lubań). Wyróżniał się umiejętnością zarządzania ludźmi i szybko awansował. W wieku 30 lat został dyrektorem Spółdzielczego Koła Rolniczego w Leśnej (1977), w wieku 33 lat - naczelnikiem Urzędu Miasta i Gminy w Leśnej (1980), w wieku 39 lat - naczelnikiem gminy miejskiej Zgorzelec (1986).

W roku 1990, w nowych warunkach ustrojowych, Kazimierz stanął do wyborów. Jako jeden z niewielu byłych naczelników wygrał pierwsze, demokratyczne wybory samorządowe i został wójtem gminy wiejskiej Zgorzelec. Funkcją tę pełnił przez 24 lata. Polityka w skali lokalnej i regionalne interesowała go bardziej niż krajowej.

W codziennym zarządzaniu gminą łączył optymizm z pragmatyzmem. Był typem innowatora i liderem zmian. Współtworzył pierwsze strefy gospodarcze, pierwsze centra handlowe, pierwsze elektrownie wiatrowe. Potrafił przekonać mieszkańców i radnych do wielu nowości, nie tracąc przy tym kontaktu i z ludźmi i z rzeczywistością.

Był przy tym człowiekiem konsensusu, dialogu, ekumenizmu i współpracy. Natura wyposażyła Go w pogodę ducha i specyficzne poczucie humoru, co ułatwiało kontakt. Miał naturalną cierpliwość do ludzi. Lubił ludzi, a oni Jego. Wśród mieszkańców gminy Kazimierz cieszył się dużą popularnością. Był skuteczny i miał społeczne zaufanie. Mówił: „To ludzie decydują. Gdyby mnie nie chcieli, to nie wygrywałbym”. W roku 2014 Kazimierz podjął decyzję o przejściu na emeryturę. Miał wielu prawdziwych przyjaciół i benefis z tej okazji był bardzo uroczysty.

Jego zainteresowania sprawami publicznymi nigdy nie zamykało się w granicach gminy. Z bezpośrednimi sąsiadami współpraca była codziennością. Przed utworzeniem Powiatu Zgorzeleckiego był nieformalnym liderem samorządowców ziemi zgorzeleckiej. Później współtworzył Związek Gmin Ziemi Zgorzeleckiej.

Kazimierz zaangażował się we współpracę z sąsiadami z Czech i Niemiec. Upadek granicznych kordonów spowodował, że peryferyjna gmina stała się jedną z ważnych bram do Polski. Był aktywnym uczestnikiem wielu polsko - czesko - niemieckich przedsięwzięć, takich jak budowa małego przejścia granicznego w Radomierzycach czy tworzenie Euroregionu Nysa (1991), który w krajach byłej Europy Wschodniej był pionierską formą współpracy przygranicznej. Tą współpracę z Czechami i Niemcami kontynuował przez następne 30 lat.

Kazimierz był Dolnoślązakiem z krwi i kości. Angażował się we wszystko, co dolnośląskie i integrowało nasz region. Współtworzył Konwent Wójtów Burmistrzów i Prezydentów Województwa Jeleniogórskiego. W połowie lat 90. jako jeden z niewielu lokalnych samorządowców, był zwolennikiem utworzenia dużego regionu. W czasach podziału dzielnicowego Dolnego Śląska na cztery województwa nie był to pogląd popularny. W latach 2014 -2018 był radnym Sejmiku Województwa Dolnośląskiego.

W roku 1996 Kazik związał się ze Stowarzyszeniem Na Rzecz Promocji Dolnego Śląska. Przez 15 lat był jednym z animatorów Dolnośląskiego Forum Samorządu Terytorialnego. Był wiceprezesem Zarządu oraz członkiem Kapituły Dolnośląskiego Klucza Sukcesu.

Dla nas był Przyjacielem i bratnią duszą.

Stowarzyszenie Na rzecz Promocji Dolnego Śląska
Sławomir Najnigier
Bogdan Cybulski
Ryszard Chruścicki